“Öğretmenden Öğretmenine Mektup” Yarışmasının Sonuçları Belli Oldu

Genel Müdürlüğümüz bünyesinde 2021-2022 Eğitim Öğretim yılı 24 Kasım Öğretmenler Günü etkinlikleri çerçevesinde gerçekleştirilen öğretmen ve yöneticilerimize yönelik “Öğretmenden Öğretmenine Mektup” isimli mektup yarışmasının sonuçları belli oldu.

Öğretmenlerin ilgiyle katılım sağladığı yarışmada komisyon değerlendirmesi sonucu dereceye giren eserler belirlendi. Yarışmada Şırnak, Giresun ve Niğde illerinden katılan öğretmenlerimiz, öğretmenlerine yazdıkları mektuplarıyla dereceye girdiler.

1.         Şırnak ili Şehit Bayram Tatar Ortaokulu Türkçe Öğretmeni Fatma Nur YÜREKTÜRK

2.         Giresun ili Giresun Spor Lisesi Türk Dili ve Edebiyatı Öğretmeni Pınar KOYUNCUOĞLU

3.         Niğde ili Şehit Efe Osman Apaydın Anadolu Lisesi Müdür Başyardımcısı Yunus KIZIL

Sayın Fatma Nur YÜREKTÜRK’ün birinci olan eseri…

Halime Hanım

KALPLERİ MERHAMET MAYASIYLA YOĞURMAK

Kıymetli Öğretmenim,

Bu mektubu size, gözleri ışıl ışıl parlayan yüzlerce çocuğun eğitim gördüğü bir okulun öğretmenler odasından yazıyorum. Üç yıldır öğretmenlik yaptığım, etrafı dağlarla çevrili bu şehirde yağmur yağıyor ve ben sırt çantalarını başlarına tutup koşar adımlarla evlerine dönen öğrencileri seyrediyorum pencereden. Ayaklarının altından kayan çamura inat karşı tepeyi aşmaya çalışan çocuğu ve onun elini sıkıca kavrayan babasını görünce siz geliyorsunuz aklıma. Hayatımın daha en başında, dik bir yokuşu çıkarken tökezleyip düştüğümde elimden tutuşunuzu hatırlıyorum. Benim için yaptığınız onca fedakârlığı düşündüğümde dolu dolu oluyor gözlerim. Annemle beni her gün merdivenlerin başında karşıladığınız o kış geliyor aklıma. Ayağımdaki iz de hâlâ duruyor öğretmenim.

Siz bundan yirmi dört yıl evvel bir ilkokulun bahçesinde, suya ilk kez atlayacak ördek yavruları kadar tedirgin bir şekilde okulun ilk zilini bekleyen bizleri, sakin ve umut dolu gözlerinizle karşılamıştınız. İçinde türlü türlü endişeleri olan bu kız  çocuğunu da bakışlarınızla kucaklamış, sınıfını, arkadaşlarını ve en çok da sizi sevmesini sağlamıştınız. Küçücük kalplerimizi yıllar içinde merhamet mayası ile yoğurmuştunuz ve kabardıkça kabarmıştı içimizdeki sevgi, neşe, umutlar. Bugün farklı farklı şehirlere dağılmış olsak da ne vakit memlekete gidip ilkokuldan arkadaşlarla buluşsak hep sizden bahsediyoruz öğretmenim. Yıllar geçmesine rağmen ayakta tuttuğumuz en kıymetli hatıralarımızda müstesna bir yeriniz var. Nerede olduğunuzu, neler yaptığınızı araştırdığımız bir gün, bilgisayar ekranında eski bir fotoğrafınızı görmenin ve şu an maarif müfettişi olduğunuzu öğrenmenin bizi ne kadar duygulandırdığını tahmin edemezsiniz. “Bizim öğretmenimiz en güzel görevlere layık.” dedik hepimiz.

Birinci sınıfın daha en başında, ilk hecelerimi bile henüz öğrenememişken bir ev kazası sonucu ayağımın fena hâlde yandığını bilmem hatırlar mısınız öğretmenim? O acılı halimin üstüne, bir de okula nasıl gideceğimi düşünmüş, derslerimden geri kalacağım için pek üzülmüştüm. Yürüyemediğim için uzunca bir süre ayrı kaldığım okulumda, arkadaşlarım okumayı sökmeye başlamıştı ama ben harfleri bile neredeyse unutmuştum. Ve annemin beni sırtında okula getirdiği o gün, siz öğretmenler odasının penceresinden görüp koşarak kapıda karşılamıştınız bizi. Ayağım iyileşene kadar her sabah merdivenlerin başında beni annemin kollarından alıp kucağınızda sınıfımıza kadar çıkarmıştınız hiç usanmadan. O zaman bilmediğiniz bir şey vardı öğretmenim, o basamaklardan sadece bedenimi değil hayallerimi de yukarı taşımıştınız. Annemin okul çıkışına yetişemediği zamanlarda bile sabırla bekleyip beni kıymetli bir emanet gibi anneme teslim ettikten sonra evinize giderdiniz. Sizin bu karşılığı ödenemeyecek özverinize bakarak, henüz okuma yazmayı bile bilmediğim o günlerde tüm kalbimle ben de öğretmen olmayı istemiştim.

Tıpkı sizin gibi öğrencilerime umut aşılamak ve onların hayallerini yükseklere taşımak için öğretmen olmak istedim öğretmenim. Ve öğretmen olduğumda, ilk önce öğrencilerimin adını öğrendim. Çünkü bilirdim, bana ve arkadaşlarıma ismimizle hitap ettiğinizde kendimizi ne kadar değerli hissettiğimizi. Öğrencilerimin zihinlerinden önce kalplerine dokunmam ve onlar için güvenilir bir liman olmam gerektiğini de sizden öğrendim. Onların hâl dilinden dahi sıkıntılarını anlamaya çalışıyorum öğretmenim. Ne zaman hüznü bakışlarına yansımış bir öğrenci görsem yanına gidip derdini sormayı ve ona bir teselli sunmayı kendime borç biliyorum.

Şimdi pencereden karşı dağın eteklerine bakarken yağan yağmurla birlikte coşkunca akan uzak bir nehre takılıyor gözlerim. Hayatlarımız da bir nehrin suları gibi hep daha ötelere dökülerek gidiyor. Fakat küçük bir çocuğun yıllar önce kalbine işleyen sevgi ve merhamet, dimağına kazınan erdem ve kıymet hiç unutulmuyor öğretmenim. Öğretmenliğin her şeyden öte sabır ve fedakârlık olduğunu bizzat tecrübe ederek daha iyi anlıyorum şimdi. Severek yaptığım bu güzel mesleği seçmeme vesile olduğunuz için ve bir öğretmenin nasıl olması gerektiğini öğrettiğiniz için size teşekkür ediyorum.

İyi ki varsınız öğretmenim.